Nefrett ediyorum!
her dkya seni unutmak için başlıyorum.ve her dkyı lanet ederek kapıyorum.lanet ediorum.seni tanıdıgım günede sanada lanet ediyorum.seni hala deli gibi seviyorum.sinir oluyorum.nefessiz kalıyorum.boguluyorum.gözyaslarım kendiliginden akıyolar sürekli.senden nefret ediyorum!deliriyorum.kendimi parça parça etmek istiyorum.ama olmuo artık.bana yaptığını anlayamıyorum.yüzüne bile bakmak istemiyorum.ama seni özledim bile.sen benim mutluluğumdun.ilk defa gerçek anlamda mutlu olmuştum hayatta.tebessümüm oldun.sen benim aşkımdın defalarca sölemekten üşenmediğim.herşeyimdin.ölçülmez..ama..bilmiyorum. senden nefret ediyorum sevgilim.ilk..ilk defa.neşem.umudum.mutluluğum.yaşama sebebim.nasıl olurda artık mutluluğunu kaybetmiş bi insan.ne olcak gene eski yaşamıma karanlık yaşamıma geri dönücem ben.işte bu yüzden seni tanıdığım güne lanet ediyorum.keşke hiç mutlu olmasaydım.o zaman mutluluğu bilmicektim bu iniş çıkış olmicaktı hayatımda.bu grafiğin dengesi senin yüzünden bozuldu.her zaman tabandayken tavan yapıp tekrar tabana inmek ne kadar acı bişey bilirmisin sen.?bilmessin işte.bilsen böle bişey yapmasdın.en ii sen anlardın beni..ama.artık...bu iki ruh bu iki beden bidaha asla sarılmicak.elleriyle sımsıkı tutuşup mutluluk pozları vermicek.yanyana bile gelmicek.çünkü artık bu acıyı tekrar yaşamak istemiyorum.artık kanamıcam.kapanmicak yaralar açmicam kalbimde.ilk seni gördüğüm anı düşünüyorum sonkez..son kez seni unutmak için son duamı edyorum.evet.bakınıyorum dşünüyorum ama seni unutmak için dua bile edemiyorum.sadece ağlayabiliyorum.omzumun üstünde seni arayan gözlerimle karşılaşıyorum.kalbim bişeyler diyo . ama ne dediğini anlamıyorum. anlamam için çığlık atıyo. kırıyorum paramparça.ben sıyrık sıyrık.kanayan yerlerime bakmıyorum.bakmak istemiyorum.ne uyumak.ne düşünmek.ne yürümek.ne yemek yemek.ne su içmek.hiçbişey yapmak istemiyorum.sadece bana ne yaptın.bunu bilmek istiyorum!